ပိုးစုန္းၾကဴးရဲ ့သဲ့သဲ့ရီသံ

ၾကည့္လုိက္စမ္း ခေရ...
ငါတို ့ရဲ ့
ကမၻာတျခမ္းအေပၚ
ၾကည္လင္တဲ့အလင္းဓါတ္ေတြ
ယုယစြာ”သာ”ခ်ေပးေနတဲ့
ျပည့္လုဆဲဆဲ”လ”မင္းႀကီးရဲ ့ေအာက္
တဖြဲဖြဲ တလႊင့္လႊင့္
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေျပးေဆာ့ ေနတဲ့
ေလေျပေလးေတြနဲ ့အတူ
ေျပးလႊားေပ်ာ္ပါးရင္း
ေလာကရဲ ့အလွတရားကို
တတပ္ တအားျဖည့္စြက္ေဆးခ်ယ္ဖို ့
ျဖဴလႊလႊ ႏွင္းျဖဴေလးေတြေႂကြ၀ဲေနပံုမ်ား
မင္းက ငါ့ဘ၀ကိုနားလည္ေပးသလုိ
ငါက မင္းဘ၀ကိုစစ္သူႀကီးကိုယ္ရံေတာ္ေစာင့္ၾကပ္သလုိ
ခြင့္လႊတ္ျခင္းႀကီးႀကီးနဲ ့
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ေမတၱာေတြထားခဲ့ၾကသလုိ
ငါတို ့ဘ၀ေတြ
တြဲလက္ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမံတာကို တုပေနၾကသလုိလို
ဘယ္လုိ တုလုိ ့ရမလဲ ခေရ ရယ္..။

အရည္ေပ်ာ္ အသြင္ေျပာင္း
သတၱိမွ မေကာင္းၾကပဲနဲ ့
သူတို ့အျဖစ္
ပိုးစုန္းၾကဴးက
”လ”ျပည့္မင္းကိုယွင္ပ
စီး(ဆီး)ေစ့ေလးက
ခါကဘိုရာဇီ ေတာင္မင္းကို
ညာ ညွိသလုိမ်ိဳးနဲ ့
သဲ့သဲ့ေလးရီ(ရယ္)လုိက္ခ်င္ေသးရဲ ့။

မွတ္မိလား ခေရ
ငါတို ့ေတြက
ေငြႏွင္းေဖြးေဖြးညေတြရဲ ့
ရာသီသံုးေဖာ္နဲ ့အတူ
နိမ့္ျမင့္ ေကာက္ေကြး
ငိုေႂကြး ၿပံဳးေပ်ာ္
ေလာကဓံတရားေတြက
ဘယ္လုိေျခာက္ေျခာက္
တေယာက္အေပၚတေယာက္
သစၥာမေဖာက္ေၾကးနဲ ့
ျဖစ္ တည္ ပ်က္ ေတြကို
ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္မ်ားေတာင္
တဲြယွက္တူထုိင္ ၾကည္ခဲ့ဖူးၾကၿပီးၿပီေလ။ ။

အခ်စ္ဆံုးေပးတဲ့ အေမြမို ့...

ျဖစ္ပ်က္ရဲ့ အဆက္ဆက္
ႏုတ္ဆက္အသက္ကေလး
ဒီဘ၀က ထြက္ၿပီးမေျပးခင္
ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေျပာခဲ့ပါရေစ
ခ်စ္မိခဲ့ဖူးတဲ့ ခေရ..။

ေဗလု၀ နတ္ေစာင္းသံ
မၾကားဖူးတာအမွန္ပါ ခေရ
ဒါေပမဲ့
ပ်ားရည္ကို က်ိဳခ်က္
ႏွစ္တရာ စိမ္ႏွစ္ထားတဲ့
အခ်ိဳနက္နက္လို
မင္း စကားသံေတြကေတာ့
ငါ့နားစည္အေျမွးပါးေတြမွာ
ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ျမဴးတူး
ပလူးပလဲ ပနံသင့္ေနပံုေတြ
စာဖြဲ ့ မေျပာျပတတ္ဖူး ခေရ။

ငါ ကံဆိုးခဲ့ပါတယ္
မင္းရဲ့အတြယ္တာမဲ ့
ဥပကၡာရင့္ရင့္ အၿပံဳးေတြ
ငါ့ ႏွလံုးေသြးထဲ တိုး၀င္ လည္ပတ္ၾကခါမွ
ခါခ်ဥ္ေကာင္ ရာေထာင္မက
ကိုက္ခဲမွဳနဲ ့ႏွိဳင္းယွင္မိေတာ့တယ္။
ဒူးရင္းသီးဟာ
ခၽြန္ျမတဲ့ဆူး မ်ားေပမဲ့
အတြင္းအသားခ်ိဳတယ္ ခေရ
ႏူးည့ံတဲ့မင္းရဲ့အသားအေရအတြင္းမွာေတာ့
အက္စက္အဆိပ္ဆူးေတြ
ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျပည့္နက္ေနမွန္း
မင္းနဲ ့ခ်စ္မိတဲ့ တစ္လအၾကာ
စကၠဴ ျဖဴေပၚမွာ
မင္းအမည္းတစ္စက္ က်သလို
ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္
ထင္းထင္းရွင္းရွင္း
ငါျမင္ခြင့္ရေတာ့တယ္ ခေရ။

ေရခဲဟာ ေရကလာၿပီး
ေရျပန္ျဖစ္သြားလဲ
မင္းကိုခ်စ္ရျခင္းက
အခ်စ္ကလာၿပီး
အမုန္းဆီခရီးျပင္းဆက္ရျခင္းအတြက္
ရင္နာရတယ္- ခေရ။

ေရတြက္ရန္ခက္ခဲတဲ့
မာယာေတြကို က်က်နနထုပ္ပိုး
ေမတၱာအပုတ္အသိုး
အတြင္းသားရုပ္ဆိုးဆိုးကို
ပါးပါးေလးေဆးခ်ယ္
ပရိယာယ္ၾကြယ္တဲ့ မိန္းမလို ့
မေျပာရက္ဖူး- ခေရ။

ထံုထိုင္းမွဳထူထူ
ေက်ာက္ေဆာင္အငူတခုလို
မင္းအေပၚသက္၀င္မွဳေတြက
ယံုၾကည္ခိုင္ခံ့ခဲ့
ငါ ဘယ္သူကိုအျပစ္ဖြဲ ့ရမလဲ
ခ်စ္ရတဲ ့ခေရရယ္။

ဥပါဒန္နဲ ့စြဲၿငိ
မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲအသိေတာ့
ေသရြာအထိ
ယူသြားမိမွာပါ
ယူသြားခြင့္ျပဳပါ ခေရ။

ေကာက္ တြယ္မိတဲ့ ႀကိဳး

အပင္ မျမင့္ႀကီးေပၚက
အေျခေန အရ
ေ၀့၀ုိက္
ေလအပင့္နဲ ့
ေႂကြလႊင့္၀ဲပ်ံက်လာတဲ့
ခေရ တစ္ပြင့္
အျဖဴေရာင္လြင့္ပါး
ပါးပါးေလး ၀ါေနျငားလည္း
ငါက
ဒီ ခေရေလးကိုမွ
ယုယစြာ
ေကာက္ယူ တြယ္တာမိခဲ့။

တဦးနဲ ့တဦး
အၾကင္နာေတြ ျဖဴစင္
ျမဴမထင္တဲ့ သံေယာဇဥ္
မင္းအနမ္းေတြနဲ ့
စုတ္ခ်က္ျပင္းျပင္းေရးထုိးခဲ့တဲ့
ငါ့အသည္းျပင္ေပၚက
ေသရာပါ အမွတ္အသားေတြက
စုိစြတ္ေနဆဲ
စိမ္းလန္းေနဆဲပဲ။

ခုေတာ့ ခေရ ရယ္..
အခ်စ္ဆိုတာကို မင္းက
ရြဲကုန္သည္ ဇာတ္ထဲကလုိ
ပဲ၀က္မွ်ေတာင္ မတန္ခ်င္ေတာ့ဘူးကိုးေလ။

ခေရ..ရယ္
တကယ္ဆို
မင္းကို ယုယဖို ့
သမုဒယေတြ
သံုးလြန္းမက လိမ္ပတ္
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက
ႏွလံုးေရၾကည္ ပတ္ပတ္လည္မွ
ေသြးေၾကာတေလွ်ာက္
မီးပဲ ထ ထ ေတာက္ေတာ့မယ့္ဟန္မ်ိဳးနဲ ့ေပါ့။

ခုဆုိ.ခေရ
ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ေသြးသားနဲ ့
တည္ေဆာက္ခဲ့ အိမ္ေလး
မင္းထြက္ေျပးသြားလဲ
ငါကေတာ့ ရွိေနဆဲပါ ခေရ။

စြဲစြဲလန္းလန္း
ခ်စ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္လုိလူ
မင္း...ျငဴစူလုိ ့
တပင္အသစ္ ထူသြားရက္တယ္ေနာ္။

ခ်စ္ခေရ
မင္းေလးက်န္းမာပါေစ။

ခ်စ္ေနဆဲပါ မိခေရ

ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္
ျဖစ္လုိက္တဲ့ ခဏကို
ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းမျဖစ္တဲ့
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္အေေၾကာင္းမ်ား။

သူငယ္ခ်င္းေတြ
အေၾကာင္းဆံုတိုင္း
စိတ္အပူတိုက္ ျပန္ေႏြးမိတဲ့အတိတ္
မင္းအေၾကာင္းေတြ တရိပ္ရိပ္နဲ ့ေပါ့။

စိတ္ကို
ခါးေတာင္းေႁမွာင္ေအာင္ႀကိဳက္
အားသြန္ၿပီး ခြန္စုိက္
ေခၽြးၿဖိဳက္ၿဖိဳက္နဲ ့ရယ္
္ဟုိး....အေပၚမွာစုိက္ထား
မင္းရဲ ့
အခ်စ္ေအာင္လံကုကၠား
ငါ့ အခ်စ္စြမ္းအားေတြနဲ ့
လက္လွမ္းမယ္ႀကံတိုင္း
ဥပကၡာနဲ ့အမုန္းေခ်ာဆီအရိုင္းေတြ
အေလာင္းခံလိုက္ရ
ျပန္ျပန္ျပဳတ္က်ခဲ့ရ
ဒႆမ အႀကိမ္ေတာင္မက ခဲ့ဘူး။

မိခေရ....
မင္းကေတာ့
ေအာင္ႏိုင္သူ စစ္ကဲႀကီးလုိမာန္၀င့္
တဖက္လူကိုအလွဲထိုး
ေအာင္လံခါးထုိးျပန္တဲ့
လက္ေ၀ွ ့ေက်ာ္ရဲ ့ဟန္ပန္
ခ်က္ေကာင္းကိုအလစ္ေခ်ာင္းပစ္ခတ္
သားေကာင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရလုိက္တဲ့
မုဆိုးေက်ာ္ ေသာႏုထၳိဳရ္ လုိ....
ေအာင္ႏိုင္မွဳအေပၚ
ၿပံဳးရင္းနဲ ့ေပ်ာ္
ေပ်ာ္ရင္းနဲ ့ၿပံဳး
အရွံဳးမရွိ
အဆံုးထိ ပိတိေတြနဲ ့။

မိခေရ
မင္းသိပါစ
အနိမ့္အျမင့္
ဘ၀ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ ့ၾကား
မုဆုိးကလည္း သားေကာင္
သားေကာင္ကလည္း မုဆိုး
အျဖစ္ဆိုးႀကီးမေရာက္ခင္
မိခေရ..ရယ္
ညာဏ္ယွင္စဥ္းစား
မင္း မွားမွာစုိးလုိ ့။ ။

”ကိုကိုအတြက္”

ကုိယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ထင္ေနေသာ-ကိုကို
ကိုကို-ကုိယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္မထင္ပါနဲ ့
ကိုယ္ဟာကိုယ္မဟုတ္ဖူး ကိုကို။

ဓါတ္ႀကီးေလးသြယ္
ဓါတ္ငယ္ေလးပါး
တရာ့ႏွစ္ဆယ့္တစ္ စိတ္အျပား
စုေပါင္းအားနဲ ့
လွဳပ္ရွားအေရာင္ေျပာင္း
ေထာင္းေထာင္းေၾက ေရြ ့လွ်ားျခင္းကို
သတၱ၀ါ သုိ ့မဟုတ္ လူ
လူ သုိ ့မဟုတ္ ေယာကၤ်ား
ေယာက်ၤား သုိ ့မဟုတ္ ကိုကို
ကိုကို
ကိုကို လုိ ့
အဆင္ေျပသလုိ ေခၚေနၾကတာပါ။

ကိုကို
ကိုကိုနဲ ့ျမင္ျမင္သမွ်
ျဖစ္-တည္-ပ်က္
ျဖစ္ ျခင္းက ပ်က္
တည္ ျခင္းကလဲ ပ်က္
ပ်က္ ျခင္းကိုယ္၌ကလဲ ပ်က္
တရားစင္စစ္က
ေျပာင္းလြဲ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းတခုတည္း
တည္ၿမဲ ေနျခင္းပါ ကိုကို။

ကိုကို သူငယ္ခ်င္း….
ေလာကအေပၚ
ျမတ္စြာေသာဘုရား ေပၚခဲ့ၿပီးၿပီ
ျမတ္တရားဓမၼ ေဖၚျပခဲ့ၿပီးၿပီ
ျမတ္သံဃာအရွင္ေတာ္ျမတ္မ်ား
သတၱ၀ါအမ်ားကို
ေတာ္-တည့္ေနရန္
ရည္သန္ညႊန္ျပ
တရားဓမၼလမ္းေျဖာင့္ျပလုိ ့။

ကိုကို
သက္မဲ့လည္း မတည္
ပ်က္ျခင္းေနာက္ဆံုး
သက္ရွိလည္း မတည္
ပ်က္ျခင္းေနာက္ဆံုး
အဆံုးသတ္ဤသို ့ရွိတယ္ ကိုကို။

ငါ့အိမ္
ငါ့ကား
ငါ့သားမယား
မွတ္ထားပဥာတ္
ကိုယ့္နဲ ့သင့္ျမတ္ခ်ိန္
ပိုင္ထားတာပါ ကိုကို။

ဒီသတၱေလာကထဲ
သမၼာ-မိစၦာ
တရားႏွစ္ျဖာနဲ ့
သြန္သင္ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြ
ေထြေထြလွမ္းဖြယ္
မဂ္လမ္းက်ယ္က်ယ္
နည္းအသြယ္သြယ္ ရွိေနပါလွ်က္
ေဖါက္မထြက္ျဖစ္ရင္
ကုိကုိ ့ အျပစ္သာ ျဖစ္ေတာ့မွာမို ့
လမ္းေတြကို အျပစ္မျမင္
ေဖါက္ထြက္ဖို ့သာျပင္ပါေတာ့ကိုကို။

ငါမပိုင္တဲ့ မနက္ဖန္အတြက္

အူ ၀ဲ နဲ ့
ေပါက္ကြဲငိုေႂကြး
ငါ လူကေလးအျဖစ္
ကမၻာေျမေပၚဆင္းသက္ခဲ့။

ဒီလုိနဲ ့
အသက္ဆုိတာက
ေရြ ့လွ်ားျခင္းအခ်ိန္ေတြနဲ ့လက္တဲြ
မ်ဥ္းၿပိဳင္ေပၚ ကပြဲႏြဲရင္း
တစကၠန္ ့ျခင္း
တႏွစ္ျခင္း
ေႏွးေႏွးနဲ ့ျမန္ျမန္ေျပးလႊားရင္း
အင္း....ခုဆုိ
ေလးဆယ့္ႏွစ္ ၀ါေတာင္ဆိုၿပီးသြားၿပီ။

ေက်နပ္စိတ္ပ်က္စရာ
ေလာကမာယာေတြနဲ ့
ေျပးတန္းလုိက္တန္း
ေမာေမာပန္းပန္းလွဳပ္ရွားရင္း
လူသားမ်ားေကာင္းျခင္းအက်ိဳး
တထမ္းတပိုးေတာ့
လုိအပ္ခ်က္ကန္ေရျပင္ထဲ
ေရတစက္လုိေလာင္းသြန္ပစ္ခ်ခဲ့ဖူးရဲ ့။

ေၾသာ္
သခၤါရနဲ ့ညားရင္း
တေျဖးေျဖးျခင္း
တုိတိုလုိက္ရတဲ့
ထြန္းညိွထားဆဲ
ဖေရာင္းတတိုင္က
ငါ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနရေပါ့။

ကံၾကမၼာနဲ ့
အနိစၥအတံု ့အလွဲ ့
ဒီ...
ငါခ်စ္တဲ့ ကမၻာႀကီးကို
ႏုတ္မဆက္ခင္
ေလာကကိုအလွဆင္
ေလာကုတၱရာအတြက္
အထုပ္ျပင္ရင္းနဲ ့ေပါ့။

မေသခ်ာတာက
ႏွစ္တရာ့ရွစ္ဆယ္ အသက္ရွည္ျခင္း
ေသခ်ာတာက
အခ်ိန္မေရြး
ဒီကမၻာႀကီးကထြက္ခြါသြားတတ္ရျခင္း
တင္းတင္းရင္းရင္း
အာရံုကိုသတိနဲ ့တဲြဖက္ခ်ည္ေနာင္ထားရင္ေပါ့။

ကိုယ္ေပ်ာက္-----နဲ ့သတ္ပုတ္ျခင္း

ဟိုေန ့တံုးက
ကံၾကမၼာ ပတ္မႀကီးတီးသံ
ငါ့ရင္ဘတ္နံရံကို
ကြဲေလာက္ေအာင္ႀကံေရာ့သလား။

သိလုိက္ပါၿပီ
ကံၾကမၼာက
အဲေမာင္း တီးၿပီးမလာဘူး
လံွထမ္းလာသူကေတာ့
ငါ့ ကိုအနာတရျဖစ္ေစ
ျပဳစားေလရဲ ့။

ေၾကျငာခ်က္ မထုတ္ျပန္တတ္တဲ့
အမိုက္အမဲ
ေလာကဓံကို ေတာ္လွန္ဖုိ ့
”ဘာမွမဟုတ္ဖူး”ဆိုတဲ့ျပဇာတ္
ကိုယ္တေယာက္တည္း
မကတတ္ခဲ့လုိ ့ပါ
ကိုယ္ပဲ ဇာတ္ဆရာဆုိေတာ့
ဘယ္သူ ့ကိုမ်ား
ဇီဇာခ်ဲ ့အျပစ္ဖြဲ ့ရမလဲ။

ငါ့ ေနာက္ေက်ာက
ဓါးဒါဏ္ ဗရပြဟာ
မိတ္ေဆြ အမွတ္မွားခဲ့လုိ ့။

ခက္လုိက္တာက
ေရွ ့တည့္တည့္ကဓါး
စြတ္ေျပး၀င္လာတာေတာင္
ေလတိုးသံမၾကားလုိက္ရဘူး
အ၀ိဇၨာ ၀င္ပူးေနလုိ ့ထင္ပါရဲ ့။