Sunday, May 30, 2010

မိၫို

မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက ၫိုတိုတို..

မိၫို” ဆိုတဲ့မိန္းမေခ်ာတေယာက္နဲ ့
”ဆူးေလ”မွာႏွစ္ေခါက္
စေန ေတာင့္မွာႏွစ္ခါဆံုဆက္
အလြမ္းဇာတ္လမ္းျဖစ္ဖို ့
အဲဒီက”စ”လုိ ့။

အိုး း း မေတာ္လုိ ့ပါေနာ္
sorry ပဲေနာ္
. . . . . ေနာ္တဲ့။

အဲဒီေနာ္ေတြရဲ ့ေနာက္ပိုင္း
ပါးနပ္မွဳ ယဥ္ေက်းမွဳေတြနဲ ့
ရင္းရင္းနီးနီး
ေရာေရာယွက္ယွက္
မရွိေသးတဲ့ င့ါအသည္းၾကမ္း
မင္းရဲ ့ သမုဒယႏြံရိုင္းထဲမွာ
အာရံုဦးအသစ္ေတြနဲ ့ေပ်ာ္ပါးရင္း
မင္းရဲ ့ဆႏၵ
ငါ့ရဲ့ အဇၹ်တ
တသားတည္းမက်မွဳေၾကာင့္
ဘာေၾကာင့္ညာေၾကာင့္
ဖေနာင့္ေဆာင့္ၿပီး
ေဆာင္းရိုင္းေလနဲ ့အတူ
တိမ္ၫိုေတြထဲေပ်ာက္သြားသူေရ။

မင္းက လမ္းခြဲ ႏုတ္မဆက္
ေက်ာခုိင္းထြက္သြားေလၿပီ။

ေၾကကြဲမွဳဆိုတာေတြ
ဘယ္လုိေပတံနဲ ့မွတိုင္းမရ
ဘယ္လုိေပါင္ခ်ိန္နဲ ့မွခ်ိန္မျပႏိုင္တဲ့အထဲ
လြမ္းဆြတ္မွဳ ေ၀တနာမိုးကြက္က်ားေတြက
ငါ့ရဲ ့ ရင္ဘတ္ ဘယ္ဘက္တျခမ္းတည္းေပၚမွာ
မၫွာမတာ
အတိုင္းထက္အလြန္ရြာလုိ ့။

မိၫို
ေန ့ေန ့ညည လွ်ံထြက္ၾကတဲ့
အိမ္မက္ရိုင္းေတြကလဲ
ငါ့ရင္ဘတ္နဲ ့မဆန္ ့
အျပည့္အၾကပ္ပါပဲ
အသက္ရွုေတာင္ရပ္ရပ္သြားခ်င္ရဲ ့။

ခက္တယ္မိၫို
စိတ္နဲ ့စိတ္ခ်င္းမွနားလည္ရတဲ့
ငါ့အလြမ္းေ၀ဒနာေတြကို
ငိုယုိေၾကျငာမိေတာ့လည္း
ေမာင္ရင္- ေျဖပါ ေျဖပါ
ေလၫွာကေခ်ာ့သူေတြ
ပလူ”ေကာင္ေတြနဲ ့အႃပိုင္။

မိၫုိ
အတိတ္တေစၦက
ငါ့ရင္ထဲမွာ ကြန္းခုိေပ်ာ္ပါးေနဆဲပါ။

မိၫုိ
မင္းတေယာက္ၾကားႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ငါေျပာလုိက္ခ်င္တယ္
စိတၱဇညေတြကို
ပန္းခေရလုိ သီကံုးမျပႏိုင္တာကလြဲလုိ ့
မင္းအတြက္နဲ ့
ရူးသြပ္မွဳေန ့ရက္ေတြက
ဆက္၍ဆက္၍ဆက္ေနဆဲပါကြယ္။ ။


သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ ့ အသည္းခလုတ္တုိက္သံ။

Tuesday, May 25, 2010

လမ္းခြဲပါ အရမ္းမေျပာပါနဲ ့

”ႏွင္းမိုးသူ” ဆိုတဲ့သူ
တကယ္ခ်စ္တတ္တဲ့
ပုရိႆတုိ ့ရဲ ့အသဲ
မာယာဒါးနဲ ့ခြဲ
၀ွက္၀ွက္ၿပီး
ပုလဲ ကံုးလုိလည္မွာဆြဲ
လက္ရဲဇက္ရဲ
ခြဲခန္းထဲက ဆရာ၀န္
သူ ့ကို ဆရာေခၚလုိက္ရ
ေအာ္....”ႏွင္းမိုးသူ”သူရယ္။

”ႏွင္းမိုးသူ” ဆိုတဲ့သူက
ငါ့ကို
မီးခုိးေငြ ့လုိ
မေရရာဘူးတဲ့လား?
တကယ္ေတာ့ ”သူ”ရယ္
အခုိး အေငြ ့ေတြဟာ
ႏွင္း မိုး သူတို ့အတြက္
အေျခခံအင္အားေတြပါ
”ႏွင္း မိုး သူ”။

Wednesday, May 19, 2010

ေသာႏုတၳိဳရဲ ့အရွံုး

တပ္ဖြဲ ့...........ေရ့ ့ၾကည့္..........
တပ္ဖဲြ ့...........သတိ..
တပ္ဖြဲ ့... ညာ...........ၫိွ။

ကြန္းမန္းသံ
ဆူညံနားထဲ
့ငါ့ဦးေခါင္း(ေဂါင္း)လဲဘယ္ေစာင္း
သတိေကာင္းေကာင္းနဲ ့ၾကည့္မိ
အလုိ ဒုကၡ
မာန အရပ္ကရွည္ရွည္
ပရိယာယ္ လက္နက္ကစံုစံု
မာယာ မ်က္နာကမ်ားမ်ား
ဘ၀င္ ဖိနပ္ျမင့္ျမင့္စီးထား
ငါ ေသာႏုထၳိဳရ္
ဘယ္လုိမ်ား ညာၫွိရပါ့
ဒုကၡ...ဒုကၡ...ဒုကၡ........။


ခရီးသြားရင္း မ်က္လံုးခလုပ္တိုက္မိလုိ ့

Tuesday, May 18, 2010

မိခေရ

ခေရပန္းကို ခ်စ္တတ္တဲ့
မိခေရ.....ေရ.........။

မင္းက
တခ်ိန္က ရြာရဲ ့အလွဘုရင္မ။

ခုေတာ့
မင္း အသြင္ေျပာင္း
အခ်စ္ေဟာင္းကိုေမ့
အျဖစ္ေဟာင္းကိုေမ့
ေနရာေဟာင္းကိုေမ့
သိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့
ခေရပန္းကိုေတာင္ေမ့လုိ ့။

ထူးထူးျခားျခား
ဆူးမ်ားတဲ့ႏွင္းဆီကိုမွ
ႏွစ္သက္ခံုမင္
မင္းအသြင္က
ေဆးေရာင္စံုမ်က္နာ
သြားလာပံုေျပာစကား
တခါတံုးက
မိခေရ-မွဟုတ္ရဲ ့လားကြယ္။

Sunday, May 16, 2010

လက္ျပႏုတ္ဆက္ သြားပါေတာ့

မိန္းခေလးေရ...
ေလယူရာတိမ္းလုိ ့
အလုိက္သင့္ကေလးယိမ္းေတာ့မွာလား
ရနံ ့ကသင္းသင္း
အသဲေခၽြစကားကတင္းတင္း
ၾကင္နာျခင္းကင္းကင္းနဲ ့
မင္းရက္စက္ေလျခင္းကြယ္။

မိန္းခေလးရယ္
အလွဂုဏ္ဆုိတာေတြနဲ ့ေပါင္းၿပီး
မင္းရင္ဘတ္ကေသြးေတြေတာင္
နထင္ေပၚမွာ
ဖေနာင့္သံျပင္းျပင္း
ဘယ္သူနဲ ့မ်ား
စစ္ခင္းေနသလဲကြယ္။

အပင္ေျပာင္းတတ္တဲ့ မိန္းခေလးေရ
သက္တန္ ့အေရာင္လုိ
ေမွာ္ဆန္တဲ့
မင္းစကားလံုးေတြက
မင္းစားေနၾက
ယုိးဒယား သၾကားလံုးလို
မင္းလွ်ာေပၚမွာ
ေပ်ာ္၀င္ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၿပီေနာ္။

နားလည္ပါၿပီ
မိန္းခေလးရယ္
ရက္စက္တယ္ဆုိတာ
ဒါး(ဓါး)ထမ္းလူသတ္
လက္ၫိုးျဖတ္မွ မဟုတ္တာ
သုဘဒၵာအၿငိဳးနဲ ့
ေသႏုထၳိဳရ္ကိုေတာတိုးေစၿပီး
ဆင္ျဖဴႀကီးရဲ ့အစြယ္
နေဒါင္းသဖြယ္ ပန္ခ်င္တယ္ဆိုတာ
တကယ္မွမဟုတ္တာ
လက္စားေခ်အၫိုးနဲ ့
ရက္စက္ျခင္း
နည္းဗ်ဴဟာတမ်ိဳးပဲမဟုတ္လားကြယ္။

မိန္းခေလးရယ္
ငါ့မွာ
ဆဒၵန္လုိ စြယ္စံုမွမရွိေလေတာ့
အသဲျပင္မွ
ႏွလံုးေသြးနဲ ့ရင္းၿပီး
ျပဳစုယုယ
စုိက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့
အခ်စ္ပင္ေလးေတာ့
အၫႊန္ ့ခ်ိဳးခံရၿပီေပါ့။

ေတာ္ပါေတာ့ မိန္းခေလးရယ္
လက္က်န္အခ်စ္
အသစ္ျပန္ျဖစ္ဖို ့
ဘ၀ေနမၫိုခင္
ျမက္ႏုတ္ေပါင္းသင္
ငါ့အပင္ေလး
လြတ္လပ္စြာ
ရွင္သန္ခြင့္ေပးပါေတာ့။

Monday, May 3, 2010

ႏွစ္လြန္ အခ်စ္ခ်ိဳ

ေမြးကင္းစ
ျပကၡဒိန္က
တရက္ျခင္း ငါ့ဘ၀ကို
ကုတ္ျခစ္လွန္ေလ်ာအံုးမွာလား။

စာမ်က္နာအေဟာင္းက
ဒါဏ္ရာေတြ
အကင္းမွမေသေသး
တျဖည္းျဖည္းစြဲလမ္းခဲ့တဲ့
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးအတြက္
ျဖတ္ဖုိ ့ခဲခက္
အနာမက်က္တက်က္နဲ ့
အခ်ိဳးအဖတ္ေတြေတာင္မခြါရဲဘူးကြယ္။

ခံစားတတ္လြန္းတဲ့
ေ၀ငွတတ္လြန္းတဲ့
ငါ့အသဲျပင္ကို
ထီးတင္ဘုရင္လုပ္
တခႏၶာလံုးကိုအုပ္ခ်ဳပ္
ငါ့မွာကမင္းရဲ ့
အခ်စ္ကၽြန္သေဘာက္ျဖစ္လုိ ့ကြယ္။

ခ်စ္သူေရ...
ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကေတာင္
ငါ့ကိုျပက္လံုးေကာင္းတဲ့
လူရႊင္ေတာ္တေယာက္လုိ
ဟားတုိက္ရယ္ေမာ
ငါ ကိုကမင္းရဲ ့မာယာေတာမွာ
ခရီးသြားခဲ့တာၾကာၿပီေလ။

ငါေလ
မၾကာခဏ
ကိုမင္းေအာင္လုိ
အသဲႏြမ္းေခၚသံနဲ ့
အထီးက်န္ဆန္ဆန္
အလြမ္းေငြေသာင္ယံမွာ
ႏွစ္ပါးသြားကရတာမ်ားၿပီကြယ္။

မင္းဆီမွာက
ကရုဏာဆုိတာ
လမိုက္ည ဆယ့္ႏွစ္ဗဟိုမွာ
မဟူရာေက်ာက္တပြင့္
အရွာခက္သလုိ
အဲဒီအျဖစ္ထက္
ညကပိုနက္ေနပါလားကြယ္။

ကိုႏ်ဴတန္ရဲ ့
သက္ေရာက္မွဳ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မွဳတရား
ဘယ္ေနရာမွမ်ား
အိပ္ေမာက်ေနသလဲကြယ္
ငါ့မွာက သက္ေရာက္လုိက္ရတာ
ရင္ခြင္မွာေတာင္ဗလာျဖစ္လုလု။

မင္းရဲ ့
ေသာႏုတၳိဳရဲ ့ျမွားသြားတလက္လုိ
ရန္လုိစူးရွတဲ့စကားေတြၾကား
ေပ်ာ္ရင္းပါးရင္း
မင္းအခ်စ္ကိုေတာင့္တ
ေၾကာင့္ၾကလုိက္ရတာ
၀ါဆုိမိုးသဲသဲ
ငါ့ရင္မွာရြာမစဲပဲ။

ယုယုယယယနဲ ့
ခ်စ္ခဲ့တဲ့ မင္းအေပၚ
ငါ့အျပစ္ကိုတူးေဖၚၿပီး
ကြတ္မ်က္ဖို ့ႀကိဳးစား
မင္းရဲ ့ရက္စက္တဲ့
ႏွလံုးသားၿမိဳ ့ေတာ္မွာ
င့ါကို
ဗ်တ္၀ိ လုိစေတးေတာ့မွာလား။

အခ်စ္ကိုရွာေဖြရင္း
အမုန္းတံတုိင္းကို
ေက်ာ္၀င္မိသူ
အခ်စ္စြန္ ့စားေရးမား
ငါ့အားသတ္ပါေလ
ငါ့စိတ္ထားေတြက
တေရြးသားမေလ်ာ့
မင္းကိုခ်စ္ၿမဲခ်စ္လွ်က္ေပါ့ကြယ္။


ခရီးသြားအေတြ ့အႀကံဳတခု ျပန္လည္ထုဆစ္ ေရးျခစ္မိျခင္းပါ။