ပိုးစုန္းၾကဴးရဲ ့သဲ့သဲ့ရီသံ

ၾကည့္လုိက္စမ္း ခေရ...
ငါတို ့ရဲ ့
ကမၻာတျခမ္းအေပၚ
ၾကည္လင္တဲ့အလင္းဓါတ္ေတြ
ယုယစြာ”သာ”ခ်ေပးေနတဲ့
ျပည့္လုဆဲဆဲ”လ”မင္းႀကီးရဲ ့ေအာက္
တဖြဲဖြဲ တလႊင့္လႊင့္
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေျပးေဆာ့ ေနတဲ့
ေလေျပေလးေတြနဲ ့အတူ
ေျပးလႊားေပ်ာ္ပါးရင္း
ေလာကရဲ ့အလွတရားကို
တတပ္ တအားျဖည့္စြက္ေဆးခ်ယ္ဖို ့
ျဖဴလႊလႊ ႏွင္းျဖဴေလးေတြေႂကြ၀ဲေနပံုမ်ား
မင္းက ငါ့ဘ၀ကိုနားလည္ေပးသလုိ
ငါက မင္းဘ၀ကိုစစ္သူႀကီးကိုယ္ရံေတာ္ေစာင့္ၾကပ္သလုိ
ခြင့္လႊတ္ျခင္းႀကီးႀကီးနဲ ့
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ေမတၱာေတြထားခဲ့ၾကသလုိ
ငါတို ့ဘ၀ေတြ
တြဲလက္ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမံတာကို တုပေနၾကသလုိလို
ဘယ္လုိ တုလုိ ့ရမလဲ ခေရ ရယ္..။

အရည္ေပ်ာ္ အသြင္ေျပာင္း
သတၱိမွ မေကာင္းၾကပဲနဲ ့
သူတို ့အျဖစ္
ပိုးစုန္းၾကဴးက
”လ”ျပည့္မင္းကိုယွင္ပ
စီး(ဆီး)ေစ့ေလးက
ခါကဘိုရာဇီ ေတာင္မင္းကို
ညာ ညွိသလုိမ်ိဳးနဲ ့
သဲ့သဲ့ေလးရီ(ရယ္)လုိက္ခ်င္ေသးရဲ ့။

မွတ္မိလား ခေရ
ငါတို ့ေတြက
ေငြႏွင္းေဖြးေဖြးညေတြရဲ ့
ရာသီသံုးေဖာ္နဲ ့အတူ
နိမ့္ျမင့္ ေကာက္ေကြး
ငိုေႂကြး ၿပံဳးေပ်ာ္
ေလာကဓံတရားေတြက
ဘယ္လုိေျခာက္ေျခာက္
တေယာက္အေပၚတေယာက္
သစၥာမေဖာက္ေၾကးနဲ ့
ျဖစ္ တည္ ပ်က္ ေတြကို
ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္မ်ားေတာင္
တဲြယွက္တူထုိင္ ၾကည္ခဲ့ဖူးၾကၿပီးၿပီေလ။ ။

အခ်စ္ဆံုးေပးတဲ့ အေမြမို ့...

ျဖစ္ပ်က္ရဲ့ အဆက္ဆက္
ႏုတ္ဆက္အသက္ကေလး
ဒီဘ၀က ထြက္ၿပီးမေျပးခင္
ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေျပာခဲ့ပါရေစ
ခ်စ္မိခဲ့ဖူးတဲ့ ခေရ..။

ေဗလု၀ နတ္ေစာင္းသံ
မၾကားဖူးတာအမွန္ပါ ခေရ
ဒါေပမဲ့
ပ်ားရည္ကို က်ိဳခ်က္
ႏွစ္တရာ စိမ္ႏွစ္ထားတဲ့
အခ်ိဳနက္နက္လို
မင္း စကားသံေတြကေတာ့
ငါ့နားစည္အေျမွးပါးေတြမွာ
ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ျမဴးတူး
ပလူးပလဲ ပနံသင့္ေနပံုေတြ
စာဖြဲ ့ မေျပာျပတတ္ဖူး ခေရ။

ငါ ကံဆိုးခဲ့ပါတယ္
မင္းရဲ့အတြယ္တာမဲ ့
ဥပကၡာရင့္ရင့္ အၿပံဳးေတြ
ငါ့ ႏွလံုးေသြးထဲ တိုး၀င္ လည္ပတ္ၾကခါမွ
ခါခ်ဥ္ေကာင္ ရာေထာင္မက
ကိုက္ခဲမွဳနဲ ့ႏွိဳင္းယွင္မိေတာ့တယ္။
ဒူးရင္းသီးဟာ
ခၽြန္ျမတဲ့ဆူး မ်ားေပမဲ့
အတြင္းအသားခ်ိဳတယ္ ခေရ
ႏူးည့ံတဲ့မင္းရဲ့အသားအေရအတြင္းမွာေတာ့
အက္စက္အဆိပ္ဆူးေတြ
ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျပည့္နက္ေနမွန္း
မင္းနဲ ့ခ်စ္မိတဲ့ တစ္လအၾကာ
စကၠဴ ျဖဴေပၚမွာ
မင္းအမည္းတစ္စက္ က်သလို
ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္
ထင္းထင္းရွင္းရွင္း
ငါျမင္ခြင့္ရေတာ့တယ္ ခေရ။

ေရခဲဟာ ေရကလာၿပီး
ေရျပန္ျဖစ္သြားလဲ
မင္းကိုခ်စ္ရျခင္းက
အခ်စ္ကလာၿပီး
အမုန္းဆီခရီးျပင္းဆက္ရျခင္းအတြက္
ရင္နာရတယ္- ခေရ။

ေရတြက္ရန္ခက္ခဲတဲ့
မာယာေတြကို က်က်နနထုပ္ပိုး
ေမတၱာအပုတ္အသိုး
အတြင္းသားရုပ္ဆိုးဆိုးကို
ပါးပါးေလးေဆးခ်ယ္
ပရိယာယ္ၾကြယ္တဲ့ မိန္းမလို ့
မေျပာရက္ဖူး- ခေရ။

ထံုထိုင္းမွဳထူထူ
ေက်ာက္ေဆာင္အငူတခုလို
မင္းအေပၚသက္၀င္မွဳေတြက
ယံုၾကည္ခိုင္ခံ့ခဲ့
ငါ ဘယ္သူကိုအျပစ္ဖြဲ ့ရမလဲ
ခ်စ္ရတဲ ့ခေရရယ္။

ဥပါဒန္နဲ ့စြဲၿငိ
မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲအသိေတာ့
ေသရြာအထိ
ယူသြားမိမွာပါ
ယူသြားခြင့္ျပဳပါ ခေရ။

ေကာက္ တြယ္မိတဲ့ ႀကိဳး

အပင္ မျမင့္ႀကီးေပၚက
အေျခေန အရ
ေ၀့၀ုိက္
ေလအပင့္နဲ ့
ေႂကြလႊင့္၀ဲပ်ံက်လာတဲ့
ခေရ တစ္ပြင့္
အျဖဴေရာင္လြင့္ပါး
ပါးပါးေလး ၀ါေနျငားလည္း
ငါက
ဒီ ခေရေလးကိုမွ
ယုယစြာ
ေကာက္ယူ တြယ္တာမိခဲ့။

တဦးနဲ ့တဦး
အၾကင္နာေတြ ျဖဴစင္
ျမဴမထင္တဲ့ သံေယာဇဥ္
မင္းအနမ္းေတြနဲ ့
စုတ္ခ်က္ျပင္းျပင္းေရးထုိးခဲ့တဲ့
ငါ့အသည္းျပင္ေပၚက
ေသရာပါ အမွတ္အသားေတြက
စုိစြတ္ေနဆဲ
စိမ္းလန္းေနဆဲပဲ။

ခုေတာ့ ခေရ ရယ္..
အခ်စ္ဆိုတာကို မင္းက
ရြဲကုန္သည္ ဇာတ္ထဲကလုိ
ပဲ၀က္မွ်ေတာင္ မတန္ခ်င္ေတာ့ဘူးကိုးေလ။

ခေရ..ရယ္
တကယ္ဆို
မင္းကို ယုယဖို ့
သမုဒယေတြ
သံုးလြန္းမက လိမ္ပတ္
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက
ႏွလံုးေရၾကည္ ပတ္ပတ္လည္မွ
ေသြးေၾကာတေလွ်ာက္
မီးပဲ ထ ထ ေတာက္ေတာ့မယ့္ဟန္မ်ိဳးနဲ ့ေပါ့။

ခုဆုိ.ခေရ
ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ေသြးသားနဲ ့
တည္ေဆာက္ခဲ့ အိမ္ေလး
မင္းထြက္ေျပးသြားလဲ
ငါကေတာ့ ရွိေနဆဲပါ ခေရ။

စြဲစြဲလန္းလန္း
ခ်စ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္လုိလူ
မင္း...ျငဴစူလုိ ့
တပင္အသစ္ ထူသြားရက္တယ္ေနာ္။

ခ်စ္ခေရ
မင္းေလးက်န္းမာပါေစ။