ေကာင္မေလးေရ

ေကာင္မေလးေရ
မင္းမေပးေပမဲ့
ငါ ပိုင္ဆိုင္စြာရလုိက္တယ္။

မင္းရဲ ့သစၥာေတြက
ငါ့အတြက္
အသဲဟက္တက္နဲ ့
ေသြးေၾကာတေလွ်ာက္
ခုန္ေပါက္ဒုန္းစုိင္း
စကၠန္ ့တိုင္းလုိလို
အာရံုသိေ၀ဒနာေတြေပ့ါ။

ေကာင္မေလးေရ
သမုဒယဆိုတာနဲ ့
ငါကမင္းအေပၚ
အေရေပ်ာ္၀င္ရင္း
ယုယုယယအျမစ္တြယ္ခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ ့သံေယာဇဥ္
မင္းကိုအျပစ္မျမင္ပါဘူးကြယ္။

ငါနဲ ့မနက္ဖန္မ်ားစြာ

ဘ၀ရဲ ့စာမ်က္နာမ်ားကို
လက္တံမပါတဲ့နာရီက
တူတလက္ရဲ ့လက္ကိုင္ရိုးပါးသလုိ
လံုးပါးပါးရင္း ေပ်ာက္ရွုံး
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အပြန္းအပဲ့ဒါဏ္ရာသာက်န္ခဲ့တယ္။

ေကာင္းကင္စြန္ဖ်ား
ပ်ံသြားႏိုင္တဲ့
မဂၤငွက္ရွစ္ေဖၚ
သိပါေသာ္လည္း
ငါနဲ ့မေတာ္
ေခ်ာ္ေခ်ာ္ၿပီးက်ရ
တဘ၀ေတာင္မကေတာ့ဘူး။

ဆႏၵက
အေပါင္းနဲ ့ေပါင္းခ်င္
ဘ၀က
အႏုတ္နဲ ့ေပါင္းခံရ
သိလုိက္တာက
ေပါင္းႏုတ္ေျမွာက္စား
သူတုိ ့ၾကားထဲ
ငါ
သတၱဳေျမြတေကာင္လုိ
လေရာင္ကိုအေဖၚျပဳ
အေမွာင္ထုကိုအံတုရင္း
မဆံုးေသးတဲ့ခရီးျပင္းတခု
ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္ဂ်က္
ရွူးရွူးရွဲရွဲ
ေအာ္ဟစ္ရင္း
မာန္တင္းရင္း
ခ်ီတက္ရင္းျဖင့္
ငါနဲ ့မနက္ဖန္မ်ားစြာ။

အလကၤာဆန္ေသာပန္းမ်ား

ဥတုႏို ့ရည္
ေသာက္စုိ ့တည္ကာ
ေနျခည္ၾကြရြ
ဖူးပြင့္လွသည့္
ေရာင္နီလွျဖင့္
လွပေ၀ဆာပန္းတုိ ့ကမၻာ။

ပင္ယံျမင့္ထက္
တင့္တယ္ေရာင္စံု
အငံုအဖူး
၀တ္ရည္ျမဴးၾကြ
ေလာကအလွဆင္ျမန္းေန။

ေလသရမ္းလည္း
ၾကမ္းထမ္းယုတ္စြ
ရိုးတံက်သည္
ဘ၀နိဂံုး
ဆံုးရွုံးပ်က္ယြင္း
ပန္းခင္းလည္းေၾကြ လိပ္ျပာေလ။

ခရီးဆန္ ့ရင္း ေတြ ့ခဲ့တဲ့ပန္းခင္းေလး။

ေလာက ခ်ားရဟတ္ေပၚမွာ

အသက္ကေလးရွူ
ငါ လူတေယာက္ျဖစ္တယ္
ဒါ
အေဖ-အေမ
အေသခ်ာေပးတဲ့အေမြ
ဒီလုိနဲ ့
အေဖ-ေမ
ဆံုးမထုဆစ္
သကၠရာဇ္ေတြ
ေရတြက္ၾကည့္ေတာ့
ျပကၡဒိန္ေတြက
ေလးဆယ့္ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္
ပန္း၀င္ၿပီးသြားၿပီ။

အဲ
လမ္းေခ်ာ္ၿပီး
တမင္တကာ ေရာက္လာတဲ့
ကံၾကမၼာ
မညွာမတာ
အေဖနဲ ့အေမကိုမွ
ေရြးထုပ္ယူငင္
မရဏသခင္ဆီပို ့
ငါ့-ဘ၀မွာမုန္တိုင္းဆင္လို ့ေပါ့။

၀န္းက်င္
ေဘဂေဗဒဆန္တဲ့လင္းလက္မ်က္လံုးမ်ား
သံတမန္ေဗဒဆန္တဲ့တြန္ ့လိမ္အၿပံဳးမ်ား
အတိႆယေျပာင္ေျမာက္တဲ့စကားလံုးေတြၾကား
အေမ့သား-မ်က္နာဖံုးတပ္ရတာေညာင္းတယ္။

မိတၱဗလဋိကာ
မေလ့လာမိတဲ့သား
ေပါင္းႏုတ္ေျမာက္စား
လူေတြၾကားထဲမွာ
အခ်ိန္ေရတုိက္စားလုိ ့
ၿပိဳသူၿပိဳလဲသူလဲ
နစ္ခဲ့သူေတြကမနည္း။

က်င္လည္ေနရတာက
ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေတြနဲ ့
ကခုန္ေနၾကသူေတြ။

တကယ္ေတာ့
ပခံုးႏွစ္ဖက္နဲ ့လူ
ႏွေခါင္းႏွင့္အသက္ရွု
အတူတူပါပဲ
ေခါင္း(ေဂါင္း)ေမာ့ ခါးေထာက္
ဖေနာင့္ေျမာက္ၾကြ
မာန္ေလွ်ာ့ၾကဖုိ ့ေကာင္းတယ္။

ေမြး ေန ေသ ၾက
ႀတိဂံဘ၀ကို
အႏူးညံ့ဆံုး
ရီသံအသစ္ေတြနဲ ့
မနက္ မ်က္နာသစ္တုိင္း
ႏွလံုးသားေတြကို
သန္ ့စင္ သုတ္သင္ဘုိ ့ေကာင္တယ္။

ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေရႊေရာင္ညေနခင္း

ဆည္းဆာေရႊအုိ
ေတးဆုိႏုတ္ဆက္
ေပြ ့ဖက္တုိ ့ထိ
ႏူးအိတဲ့ေလညင္း
ရနံ ့သင္းသင္းေဆာင္လာတယ္။

ေဆာင္းပ်ိဳေလႏု
ကယုကယင္
ေရႊရင္လွဳပ္ခတ္
ယိမ္းကတတ္တဲ့စပါးခင္း
ေရႊအဆင္းနဲ ့တေမ်ာ္တေခၚ
အနာဂါတ္ကိုေမ်ာ္ေနေလရဲ ့။

ၾကြရြေျခလွမ္း
ရြလယ္လမ္းက
ေအးခ်မ္းတဲ့မ်က္နာ
သာယာတဲ့အသံနဲ ့
ဒို ့ရြာေရွ ့ဖ်ား
ၿငိမ့္ညံညံေပၚလာ
ကမ္းနားစပ္မွာေရခပ္ဆင္းၾက
ယမင္းပ်ိဳတေတြ
သီခ်င္းဆုိရင္းေပ်ာ္ရႊင္ေန။

ရြာအလွသာယာစြ
ကမၻာအလွေအးျမေပါ့
ဒို ့ရြာအဆင္းျမျမက္ခင္းနဲ ့
ေရႊ၀င္းေရႊအိုေတးဆိုတသင္း
ေပ်ာ္ရင္းလွဳပ္ရွား
တအားသစ္နဲ ့ရြာေျမကို
သာေစရာမွကမၻာလွေအာင္
စြမ္းေဆာင္ေန။

စကၠန္ ့အမွ်ပူမိျခင္း

မီးကိုထိ-ရွိ
ပူမိၿပီဗ်ိဳ ့။



ခရီးသြားရင္း မျမင္ရတဲ့ မီး ေလာင္ေနသူတခ်ိဳ ့ေတြ ့မိလုိ ့ပါ။

အာကာသမဲ့ပ်ံသန္းေနမိျခင္း

တဏွာဆုိတဲ့အိမ္ထဲ
အ၀ိဇၹာလက္တြဲရင္း
အတၱအခ်ိဳ ့နဲ ့မာနေရာစပ္
ေလာဘေတြကို
တခြက္ၿပီးတခြက္မ်ိဳခ်
ေဒါသအျမည္းကိုေကာက္စား
မူးရစ္ျခင္းနဲ ့ေ၀၀ါး
မွားလားမွန္လား
ငါ စဥ္းစားရင္း
ဥပေဒရဲ ့အျပင္ဖက္
ထြက္ထြက္သြားမိ
ငါ .........ေတြ ့လုိက္
ငါ .....ေပ်ာက္လုိက္
ငါ .....ျပန္ေတြ ့လုိက္
ငါနဲ ့ငါၾကား
ဗ်ာမ်ားေနေသာငါ။

ဒီလုိနဲ ့
ေနမင္းရဲ ့ေျခရာေတြေရတြက္
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေတြကမၾကာခဏျဖစ္။

ဒါေပမဲ့
အဆံုးမဲ့ေကာင္းကင္ထဲ
ၾကယ္ငွက္ေတြကပ်ံသန္းေနဆဲပဲ
သကၠရာဇ္ေတြက
ကိုယ့္ပန္းတုိင္ကိုယ္၀င္ၾက။

ငါေသာ္မွ.သတိကပ္
ဥာဏ္ျဖတ္လုိက္မွ
ခုႏွစ္ဆယ္ဆိုတဲ့တြင္းထဲ
ပါးေရနားေရတဲြ
က်ိဳးတုိးက်ဲတဲသြားေတြနဲ ့
ေတာင္ေ၀ွးဆြဲရင္းက်လုိ ့
တလွမ္းကိုႏွစ္ခါျပန္လွမ္း
တရားစခန္းသြားရင္ေကာင္းမလား
အဆံုးစမဲ့ေကာင္းကင္ကေတာက္ပဆဲ
ၾကယ္ငွက္ေတြကလြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းေနဆဲ။


ခရီးသြားေဖၚတခ်ိဳ ့အေၾကာင္းေလးပါ။
(အေတြးသစ္မဂၢဇင္း တြင္ေဖၚျပၿပီးျဖစ္ပါသည္)

ေကာက္ေကြ ့စြာေျဖာင့္တန္းေနမိျခင္း

အေမ
ကၽြန္ေတာ္ေလ
အေရာင္မဲ့စြာ၊ လင္းလက္ခ်င္ေပမဲ့
ၾကိဳးရွုပ္ရင္း
ေကာက္ေကြ ့စြာေျဖာင့္တန္းေနမိတယ္အေမ။


"ခရီးသြားရင္းေတြ ့မိလုိ ့ပါ"

ေျမသင္းနံ ့ပန္းခ်ီကားထဲမွာ

မိုးေကာင္းကင္
ေရႊရင္ခြင္မွ
ပြင့္အံေျပက်
ေရႊအိုအလွနဲ ့
ၾကြၾကြရြရြ
ခ်ယ္ဆင္သလွ်က္
အလွပန္းခ်ီ
မမွီဘယ္ေဆး
သာေအး တို ့ယာခင္းေပၚမွာ။

ရြံ ့ညြန္ႏြံခြက္
ေနာက္ေခ်းဗြက္
ရြာ့က်က္သေရေဆာင္
မဲခ်ိတ္ေမွာင္။

ေက်းလက္ရြာသား၊ လယ္လုပ္သား
ေျမရဲ ့သမီးသား
ေမြးဖြါးဆင္းသက္
သူတို ့ေျခလက္
ေျပာင္လက္သမန္းဆီ
ေျမဆီလိမ္းျခယ္
ေျမဆီရနံ ့သင္း
ေျမဆီတ၀င္း၀င္း
ဆင္းရဲတြင္းထဲက
ရုန္းကန္ရဘ၀---လွပ
မလံုတလံုခေမာက္
ေနျခည္ေဖါက္ျဖာ
ငါ့ မ်က္နာမွာ
ညိုတကြက္ေၾကးနီစက္နဲ ့
ေဆးပန္းခ်ီျဖစ္ခဲ့။

ေယာက္မ......ေရ
ေယာက္ဖ......ေရ
လာေဟ့ဆူညံ
လယ္ကြင္းလွ်ံေအာင္
လြင့္ဖိတ္ျမဴးၾကြ
ေတးအလွနဲ ့
ပ်ိဳးထမ္းပ်ိဳးသယ္
အရြယ္ရယ္စံု
သာေအးတုိ ့ယာခင္း။

ပ်ိဳးစပါး ဘယ္လက္
ညာျဖင့္ခြဲသင္
သံုး-ေလး-ပင္
စုိက္ခ်ေျမႏံုး
ေျမွာ့-တရံုးရံုး။ ။

အမွတ္တမဲ့သုိ ့မဟုတ္ ၾကိဳးရွုပ္

ဟုိလူ
ကိုဖိုးတုတ္
ခေလးတအုပ္နဲ ့
ၾကိဳးရွုပ္ရင္း တလွဳပ္လွဳပ္
ဒါနဲ ့
မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္။


ခရီးသြားရင္းေတြ ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုဖိုးတုတ္ အေၾကာင္းေလးပါ။

အျဖည့္ခံ

၀င္းမြတ္ျဖဴစင္
လြင္လြင္ေက်ာ့ေက်ာ့
ေခါင္းေမာ့မာန္တင္း
လည္စင္းတင္းမာန္
မီးၿမိဳက္ခံ
အလ်ံမီးေတာက္
ေခ်ေတာက္ေအာက္မွာ
အရည္ေပ်ာ္က်-က်ပါေစေလ
ေပးဆပ္ပါ့မယ္။

အေမွာင္ပယ္ခြင္း
အလင္းေပးေ၀
မွ်ေ၀သံုးေလာ့
ရႊင္ၿပံဳးေလာ့။