အာကာသမဲ့ပ်ံသန္းေနမိျခင္း

တဏွာဆုိတဲ့အိမ္ထဲ
အ၀ိဇၹာလက္တြဲရင္း
အတၱအခ်ိဳ ့နဲ ့မာနေရာစပ္
ေလာဘေတြကို
တခြက္ၿပီးတခြက္မ်ိဳခ်
ေဒါသအျမည္းကိုေကာက္စား
မူးရစ္ျခင္းနဲ ့ေ၀၀ါး
မွားလားမွန္လား
ငါ စဥ္းစားရင္း
ဥပေဒရဲ ့အျပင္ဖက္
ထြက္ထြက္သြားမိ
ငါ .........ေတြ ့လုိက္
ငါ .....ေပ်ာက္လုိက္
ငါ .....ျပန္ေတြ ့လုိက္
ငါနဲ ့ငါၾကား
ဗ်ာမ်ားေနေသာငါ။

ဒီလုိနဲ ့
ေနမင္းရဲ ့ေျခရာေတြေရတြက္
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေတြကမၾကာခဏျဖစ္။

ဒါေပမဲ့
အဆံုးမဲ့ေကာင္းကင္ထဲ
ၾကယ္ငွက္ေတြကပ်ံသန္းေနဆဲပဲ
သကၠရာဇ္ေတြက
ကိုယ့္ပန္းတုိင္ကိုယ္၀င္ၾက။

ငါေသာ္မွ.သတိကပ္
ဥာဏ္ျဖတ္လုိက္မွ
ခုႏွစ္ဆယ္ဆိုတဲ့တြင္းထဲ
ပါးေရနားေရတဲြ
က်ိဳးတုိးက်ဲတဲသြားေတြနဲ ့
ေတာင္ေ၀ွးဆြဲရင္းက်လုိ ့
တလွမ္းကိုႏွစ္ခါျပန္လွမ္း
တရားစခန္းသြားရင္ေကာင္းမလား
အဆံုးစမဲ့ေကာင္းကင္ကေတာက္ပဆဲ
ၾကယ္ငွက္ေတြကလြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းေနဆဲ။


ခရီးသြားေဖၚတခ်ိဳ ့အေၾကာင္းေလးပါ။
(အေတြးသစ္မဂၢဇင္း တြင္ေဖၚျပၿပီးျဖစ္ပါသည္)