တေရြ ့ေရြ ့မွအရွန္အဟုန္သို ့

သဘာ၀ဖြဲ ့စည္းမွဳ
လူ ့အဖြဲ ့အစည္း
ခရီးျခင္းတူ
နည္းျခင္းလဲတူ
ပဠိပကၡတုိက္ပြဲအတူတူပဲေလ။

မေျပာင္းလဲျခင္းမဟုတ္
ေျပာင္းလဲျခင္းသာ သစၥာ
အခုိင္မာဆံုးပဲ။

စစ္တုရင္တပြဲ
ရွဳံးနိပ္သြားလဲ
ဒါ
ထာ၀ရမွမဟုတ္တာ
ၾကည့္ေလ
ပင္လယ္ေရေတြဟာ
တခါက အခုိးအေငြ ့ျဖစ္ဖူးခဲ့။

တကယ္ေတာ့
ေလာကကမာယာမဟုတ္
မာယာကေလာကကို
အေရာင္ခ်ယ္ေန
ခုတ္ဖဲ့ထုဆစ္ေန။

ရာသီတုိင္းအပူေတြနဲ ့
လက္ပြန္းတတည္းရွိတဲ့
ပင္လယ္ေရေအာက္
ေခ်ာ္ရည္ေတြေတာင္
အျပင္းဆံုးေပါက္ကြဲ
အျမင့္ဆံုး ေထာင္တက္တတ္တာပဲ။

အတၱအာသီသမ်ား

ေမာရင္းပန္းရင္း
လွဳိင္းၾကမ္းျခင္းကို
တမ္းရင္းတရင္း
အလင္းမဲ့
လင္းလက္တဲ့ေန ့
ရွင္သန္ရင္းတေရြ ့ေရြ ့။

လက္မေထာင္ရွဳံးနိမ့္
ေအာင္ျမင္ရင္းက်ဆံုး
အေကာင္းဆံုးဆုိတာ
ငါဘာလုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။

နိမ့္ျမင့္ေကြ ့ေကာက္
ဘ၀တလွ်ာက္မွာ
ငိုရီ(ရယ္)လည့္လည္
ခံစားခ်က္နယ္ေပၚ
အရမ္းေပ်ာ္ၿပီးေအာ္မိတယ္။

ေနမင္းေျခကြက္
ေရတြက္ရင္း
သတ္မွတ္ခ်က္နဲ ့
ေန ့ရက္ေတြကအိုမင္းေန။

ဟုိေန ့ကေတြ ့
ဒီေန ့ေမ့ရမလုိ
စကၠန္ ့တိုင္းလုိလုိ
ပ်ိဳ-ၿပိဳ-ပ်က္
ဒါ သခၤ ါရလက္ခ်က္ေလလား။

ေန ့ရက္မ်ားစြာ
ဥတုပူပူ
အေရာင္မတူ
လူထူထူၾကားထဲ
ပံုတူဆြဲရတာ
ထမင္းစားေရေသာက္
ဟုိတေခါက္က
ပံုမတူမူကြဲလုိ ့
မ်က္နာေၾကာတင္းတင္း
လွ်ာေခါက္သံျပင္းျပင္းနဲ ့
ဖက္လဲတကင္းျပဳျခင္းခံခဲ့ရ။

ေန ့တဓူ၀
ရွစ္ေရာင္စံု ခ်ယ္သခံရလုိ ့
ကိုယ္ပုိင္ အာသီသထဲ
အျပာေရာင္ကို
အျဖဴေရာင္နဲ ့ပြတ္တိုက္ရင္း
အညိဳေရာင္
အ၀ါေရာင္ ျဖစ္ျဖစ္သြားခ်င္ရဲ ့
အမည္းေရာင္စိတ္တန္ခိုးက
ႀကိတ္ႀကိတ္ၿပီးလက္သိပ့္ထုိးေတာ့
နီေၾကာင္ေၾကာင္
လက္ေဆာင္ေတြသာရလုိက္တယ္။

တတ္ႏိုင္ပါထူးေလ
ငါက
ေႁမြတေကာင္လုိ
အေရခြံမွ မလဲႏိုင္ေသးတာ
ရတာေလးနဲ ့
ရြာလည္လုိက္အံုးမယ္။


ခရီးသည္ႀကီး ၏ ခရီးသြားအေတြ ့အႀကံဳ။

ေရခဲမွန္စမ်ား

ေတာကစားတတ္တဲ့
မင္းရဲ ့အေသြးအသား
လဲွ ့စားျခင္းေလနီၾကမ္း
ရက္စက္မိုးရမ္းေတြနဲ ့
အၾကင္နာမဲ့စြာ
ငါ့အေပၚ
လူစိတ္ကင္းကင္းနဲ ့ရြာခ်
ႏွလံုးမဲ့လွခ်ည္လား
အသဲမဲ့မိန္းခေလးရယ္။

စပါးႀကီးေႁမြတေကာင္ရဲ့
ညို ့အားအျပည့္မ်က္လံုးမ်ားနဲ ့
ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္
လင္းလက္ေနတဲ့
မင္းမ်က္လံုးေတြေအာက္
ငါ့အတြက္
ေလာကႀကီးအလင္းေပ်ာက္သြားခဲ့။

မင္းရဲ ့
မာယာႏြံရွင္နက္နက္
ငါရုန္းရင္းနစ္ေနခဲ့
မင္းအကိုင္းအခက္အသစ္အတြက္
ငါအေဟာင္းျဖစ္သြားလဲ
အလင္းေပ်ာက္မ်က္လံုးေတြနဲ ့ေငးေမာေနဆဲ
မင္းထားရစ္ခဲ့ပါ
မင္းထြက္ခြါသြားပါ
မင္းစြန္ ့ျပစ္သြားပါ
ေနာင္တဆိုတာ
မင္းအတြက္မွမဟုတ္ေပပဲေလ။

ယႏၱယားဆန္လြန္း
အစြမ္းထက္ျမက္မွဳမ်ိဳးနဲ ့
စကားခၽြန္ခၽြန္ထက္ျမက္မွဳေတြက
ထိရွပြန္းပဲ့လိုက္တာ
ငါ့အသဲ
ငါဘ၀
ေရခဲမွန္တစလုိ
အစိတ္စိတ္အမြမြ
က်ေႂကြကြဲရွလုိက္တာ
ေနာက္တခါအလြမ္းဖုိ ဖို ့
အပိုင္းအစတခ်ိဳ ့ေတာင္
မက်န္ေတာ့ပါဘူးကြယ္။

ခရီးသည္ႀကီးခရီးသြားရင္းခရီးလမ္းေပၚကၾကားခဲ့တာေလးပါ။