ႏွစ္လြန္ အခ်စ္ခ်ိဳ

ေမြးကင္းစ
ျပကၡဒိန္က
တရက္ျခင္း ငါ့ဘ၀ကို
ကုတ္ျခစ္လွန္ေလ်ာအံုးမွာလား။

စာမ်က္နာအေဟာင္းက
ဒါဏ္ရာေတြ
အကင္းမွမေသေသး
တျဖည္းျဖည္းစြဲလမ္းခဲ့တဲ့
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးအတြက္
ျဖတ္ဖုိ ့ခဲခက္
အနာမက်က္တက်က္နဲ ့
အခ်ိဳးအဖတ္ေတြေတာင္မခြါရဲဘူးကြယ္။

ခံစားတတ္လြန္းတဲ့
ေ၀ငွတတ္လြန္းတဲ့
ငါ့အသဲျပင္ကို
ထီးတင္ဘုရင္လုပ္
တခႏၶာလံုးကိုအုပ္ခ်ဳပ္
ငါ့မွာကမင္းရဲ ့
အခ်စ္ကၽြန္သေဘာက္ျဖစ္လုိ ့ကြယ္။

ခ်စ္သူေရ...
ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကေတာင္
ငါ့ကိုျပက္လံုးေကာင္းတဲ့
လူရႊင္ေတာ္တေယာက္လုိ
ဟားတုိက္ရယ္ေမာ
ငါ ကိုကမင္းရဲ ့မာယာေတာမွာ
ခရီးသြားခဲ့တာၾကာၿပီေလ။

ငါေလ
မၾကာခဏ
ကိုမင္းေအာင္လုိ
အသဲႏြမ္းေခၚသံနဲ ့
အထီးက်န္ဆန္ဆန္
အလြမ္းေငြေသာင္ယံမွာ
ႏွစ္ပါးသြားကရတာမ်ားၿပီကြယ္။

မင္းဆီမွာက
ကရုဏာဆုိတာ
လမိုက္ည ဆယ့္ႏွစ္ဗဟိုမွာ
မဟူရာေက်ာက္တပြင့္
အရွာခက္သလုိ
အဲဒီအျဖစ္ထက္
ညကပိုနက္ေနပါလားကြယ္။

ကိုႏ်ဴတန္ရဲ ့
သက္ေရာက္မွဳ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မွဳတရား
ဘယ္ေနရာမွမ်ား
အိပ္ေမာက်ေနသလဲကြယ္
ငါ့မွာက သက္ေရာက္လုိက္ရတာ
ရင္ခြင္မွာေတာင္ဗလာျဖစ္လုလု။

မင္းရဲ ့
ေသာႏုတၳိဳရဲ ့ျမွားသြားတလက္လုိ
ရန္လုိစူးရွတဲ့စကားေတြၾကား
ေပ်ာ္ရင္းပါးရင္း
မင္းအခ်စ္ကိုေတာင့္တ
ေၾကာင့္ၾကလုိက္ရတာ
၀ါဆုိမိုးသဲသဲ
ငါ့ရင္မွာရြာမစဲပဲ။

ယုယုယယယနဲ ့
ခ်စ္ခဲ့တဲ့ မင္းအေပၚ
ငါ့အျပစ္ကိုတူးေဖၚၿပီး
ကြတ္မ်က္ဖို ့ႀကိဳးစား
မင္းရဲ ့ရက္စက္တဲ့
ႏွလံုးသားၿမိဳ ့ေတာ္မွာ
င့ါကို
ဗ်တ္၀ိ လုိစေတးေတာ့မွာလား။

အခ်စ္ကိုရွာေဖြရင္း
အမုန္းတံတုိင္းကို
ေက်ာ္၀င္မိသူ
အခ်စ္စြန္ ့စားေရးမား
ငါ့အားသတ္ပါေလ
ငါ့စိတ္ထားေတြက
တေရြးသားမေလ်ာ့
မင္းကိုခ်စ္ၿမဲခ်စ္လွ်က္ေပါ့ကြယ္။


ခရီးသြားအေတြ ့အႀကံဳတခု ျပန္လည္ထုဆစ္ ေရးျခစ္မိျခင္းပါ။