Sunday, May 30, 2010

မိၫို

မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက ၫိုတိုတို..

မိၫို” ဆိုတဲ့မိန္းမေခ်ာတေယာက္နဲ ့
”ဆူးေလ”မွာႏွစ္ေခါက္
စေန ေတာင့္မွာႏွစ္ခါဆံုဆက္
အလြမ္းဇာတ္လမ္းျဖစ္ဖို ့
အဲဒီက”စ”လုိ ့။

အိုး း း မေတာ္လုိ ့ပါေနာ္
sorry ပဲေနာ္
. . . . . ေနာ္တဲ့။

အဲဒီေနာ္ေတြရဲ ့ေနာက္ပိုင္း
ပါးနပ္မွဳ ယဥ္ေက်းမွဳေတြနဲ ့
ရင္းရင္းနီးနီး
ေရာေရာယွက္ယွက္
မရွိေသးတဲ့ င့ါအသည္းၾကမ္း
မင္းရဲ ့ သမုဒယႏြံရိုင္းထဲမွာ
အာရံုဦးအသစ္ေတြနဲ ့ေပ်ာ္ပါးရင္း
မင္းရဲ ့ဆႏၵ
ငါ့ရဲ့ အဇၹ်တ
တသားတည္းမက်မွဳေၾကာင့္
ဘာေၾကာင့္ညာေၾကာင့္
ဖေနာင့္ေဆာင့္ၿပီး
ေဆာင္းရိုင္းေလနဲ ့အတူ
တိမ္ၫိုေတြထဲေပ်ာက္သြားသူေရ။

မင္းက လမ္းခြဲ ႏုတ္မဆက္
ေက်ာခုိင္းထြက္သြားေလၿပီ။

ေၾကကြဲမွဳဆိုတာေတြ
ဘယ္လုိေပတံနဲ ့မွတိုင္းမရ
ဘယ္လုိေပါင္ခ်ိန္နဲ ့မွခ်ိန္မျပႏိုင္တဲ့အထဲ
လြမ္းဆြတ္မွဳ ေ၀တနာမိုးကြက္က်ားေတြက
ငါ့ရဲ ့ ရင္ဘတ္ ဘယ္ဘက္တျခမ္းတည္းေပၚမွာ
မၫွာမတာ
အတိုင္းထက္အလြန္ရြာလုိ ့။

မိၫို
ေန ့ေန ့ညည လွ်ံထြက္ၾကတဲ့
အိမ္မက္ရိုင္းေတြကလဲ
ငါ့ရင္ဘတ္နဲ ့မဆန္ ့
အျပည့္အၾကပ္ပါပဲ
အသက္ရွုေတာင္ရပ္ရပ္သြားခ်င္ရဲ ့။

ခက္တယ္မိၫို
စိတ္နဲ ့စိတ္ခ်င္းမွနားလည္ရတဲ့
ငါ့အလြမ္းေ၀ဒနာေတြကို
ငိုယုိေၾကျငာမိေတာ့လည္း
ေမာင္ရင္- ေျဖပါ ေျဖပါ
ေလၫွာကေခ်ာ့သူေတြ
ပလူ”ေကာင္ေတြနဲ ့အႃပိုင္။

မိၫုိ
အတိတ္တေစၦက
ငါ့ရင္ထဲမွာ ကြန္းခုိေပ်ာ္ပါးေနဆဲပါ။

မိၫုိ
မင္းတေယာက္ၾကားႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ငါေျပာလုိက္ခ်င္တယ္
စိတၱဇညေတြကို
ပန္းခေရလုိ သီကံုးမျပႏိုင္တာကလြဲလုိ ့
မင္းအတြက္နဲ ့
ရူးသြပ္မွဳေန ့ရက္ေတြက
ဆက္၍ဆက္၍ဆက္ေနဆဲပါကြယ္။ ။


သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ ့ အသည္းခလုတ္တုိက္သံ။

1 comment: