Tuesday, October 19, 2010

ကိုယ္ေပ်ာက္-----နဲ ့သတ္ပုတ္ျခင္း

ဟိုေန ့တံုးက
ကံၾကမၼာ ပတ္မႀကီးတီးသံ
ငါ့ရင္ဘတ္နံရံကို
ကြဲေလာက္ေအာင္ႀကံေရာ့သလား။

သိလုိက္ပါၿပီ
ကံၾကမၼာက
အဲေမာင္း တီးၿပီးမလာဘူး
လံွထမ္းလာသူကေတာ့
ငါ့ ကိုအနာတရျဖစ္ေစ
ျပဳစားေလရဲ ့။

ေၾကျငာခ်က္ မထုတ္ျပန္တတ္တဲ့
အမိုက္အမဲ
ေလာကဓံကို ေတာ္လွန္ဖုိ ့
”ဘာမွမဟုတ္ဖူး”ဆိုတဲ့ျပဇာတ္
ကိုယ္တေယာက္တည္း
မကတတ္ခဲ့လုိ ့ပါ
ကိုယ္ပဲ ဇာတ္ဆရာဆုိေတာ့
ဘယ္သူ ့ကိုမ်ား
ဇီဇာခ်ဲ ့အျပစ္ဖြဲ ့ရမလဲ။

ငါ့ ေနာက္ေက်ာက
ဓါးဒါဏ္ ဗရပြဟာ
မိတ္ေဆြ အမွတ္မွားခဲ့လုိ ့။

ခက္လုိက္တာက
ေရွ ့တည့္တည့္ကဓါး
စြတ္ေျပး၀င္လာတာေတာင္
ေလတိုးသံမၾကားလုိက္ရဘူး
အ၀ိဇၨာ ၀င္ပူးေနလုိ ့ထင္ပါရဲ ့။

1 comment: